Als bedrijf in de infratechniek gebruikt Klink-Nijland allerlei machines. Hoewel dat betrouwbaar materieel is, zit een storing of een ander mankement soms in een klein hoekje. Gelukkig is daar sinds jaar en dag een handige monteur om te zorgen dat de boel razendsnel weer werkt. Tijd voor vijf vragen aan Ton van Vilsteren.
Wie ben je en wat is je taak bij Klink-Nijland?
Mijn naam is Ton van Vilsteren, ik ben 54 jaar en woon in Wijhe. Samen met mijn partner Loes hebben we twee kinderen; Chiel van veertien en Kim van dertien. Zelf ben ik opgegroeid in Boerhaar, onder de rook van Wijhe. Bij Klink-Nijland ben ik als monteur verantwoordelijk voor alle inkomende werken en storingen. Ik los het zelf op, of ik laat het oplossen door een ander bedrijf. Maar ik houd me ook bezig met allerlei andere zaken, zoals keuringen, inkoop en een stukje administratie.
Hoe ben je zo bij Klink-Nijland terecht gekomen?
Na de lagere school in Boerhaar heb ik de LTS gedaan in Raalte en daarna de MTS, de middelbare technische school, in Emmeloord. Met mijn MTS-diploma op zak ging ik eerst aan de slag als monteur bij een landbouwmechanisatiebedrijf in Wijhe. Daar was ik vooral aan het sleutelen en na een aantal jaar was ik wel toe aan iets anders. Wat meer uitdaging. In 2003 kreeg ik de kans om aan de slag te gaan bij Klink-Nijland. Hier heb ik meer diverse werkzaamheden. We zijn nu achttien jaar verder en ik werk er nog steeds, dus dat is een goede keuze geweest!
Aan welke momenten binnen je werk beleef je het meeste plezier?
Dat zijn de situaties waarbij het lukt om de boel snel weer te repareren. Bijvoorbeeld toen een kraanmachinist mij eens opbelde. ‘Ton, de kraan staat in de fik’, zei die. ‘Volgens mij is de halve motor afgebrand.’ Dus ik snel die kant op. Gelukkig hadden ze de brand zelf al kunnen blussen. Toen ik heb de bedrading los gesneden en vervangen en drie uurtjes later deed de kraan het gewoon weer.
Eigenlijk heb ik hier in de werkplaats mijn eigen winkel in een winkel. Ik heb de vrijheid en eigen verantwoordelijkheid om m’n eigen dingetje te doen. Het is misschien wel wat rustig, deze omgeving, want meestal ben ik hier in m’n eentje aan het werk. Dat is aan de ene kant wel lekker, maar het is ook leuk als er soms eens een collega bij is. Sommige reparaties kan ik plannen, maar lang niet alles. Er gaat wel eens iets kapot dat zo snel mogelijk hersteld moet worden. Zo heb ik wel eens een nieuw motortje in een shovel moeten zetten, omdat die in het water was beland…
En buiten het werk? Jij bent een groot voetballiefhebber, klopt dat?
Zeker, zelf heb ik lang gevoetbald. Eerst bij IJsselboys en na de fusie in 1992 nog jaren bij Wijhe’92. Totdat ik het vorig jaar welletjes vond en de voetbalschoenen heb opgeborgen. Maar ik ben nog wel betrokken bij de club. Maak me nuttig met de nodige hand-en-spandiensten. Mijn zoon voetbalt in JO17 en daar ben ik een van de vlaggers. Daarnaast ben ik supporter van PSV. Als enige binnen Klink-Nijland, haha! Ik vind het altijd mooi om een beetje op te boksen tegen m’n collega’s die voor Ajax of Feyenoord zijn. Het PSV-gevoel heb ik van huis uit meegekregen. Spelers als Romario en Ronaldo heb ik met eigen ogen aan het werk gezien. En Eijkelkamp natuurlijk, waar ik later zelf nog tegen gespeeld heb met het achtste elftal van Wijhe.
Wat doe je verder in je vrije tijd?
Behalve voetbal vind ik ook Formule 1 mooi om te volgen. De Grand Prix-races van Hongarije en Duitsland heb ik ooit eens bezocht. Wellicht vliegen we nog eens ergens heen om een wedstrijd in de Formule 1 te bezoeken. Thuis in Wijhe trek ik er graag op uit met m’n oude bromfiets, een Zündapp uit 1980. Daarmee rijd ik toertochten hier in de regio. Verder heb ik een Opel Kadett uit 1979. Ook daarmee heb ik wel eens een oldtimertoertocht gereden. Samen met m’n zoon, die vindt dat prachtig. Of ik thuis ook veel sleutel aan die brommer en de auto? Liever niet, want dat doe ik op m’n werk al genoeg!