Vijf vragen aan… Menno ten Have

Menno ten Have

VIJF VRAGEN AAN… MENNO TEN HAVE

In de koffiekamer op de bovenverdieping ligt een fraai boek over het recente Europese avontuur van Go Ahead Eagles op tafel. Zeker op de eerste werkdag na het weekend is voetbal een belangrijk gespreksonderwerp binnen Klink-Nijland. En als het niet over voetbal gaat, dan toch zeker wel over muziek. Daar kan iedereen in ieder geval over meepraten. Behalve als je bedrijfsleider Menno ten Have bent…

Menno ten Have
Eigenlijk is het dan een wonder dat je dan wordt aangenomen bij Klink-Nijland. Dus, we kunnen met een gerust hart stellen dat we Menno kwaliteiten toedichten die het bedrijf naar een hoger niveau tillen. En uiteindelijk gaat het daar natuurlijk ook om.

Niet van de voetbal, dat kan misschien nog een keer bij dit bedrijf. Maar…niet van de muziek?? Waar is het misgegaan?
“Ha ha, het is me van huis uit niet meegegeven. Zowel het bespelen van een instrument als het luisteren naar bepaalde muziek. Ik ben ook geen fan van een artiest of band, maar als ik dan toch iets moet aangeven, dan voel ik me wel prettig bij het Nederlandstalige genre. Dat geeft in ieder geval altijd een bepaalde gezelligheid.”

Goed, we gaan je het vuur niet aan de schenen leggen. Tenslotte ben je net sinds begin november aangetreden, dus welkom bij de club! Kun je iets meer over jezelf vertellen?
“Zeker kan dat! Ik ben een echte Sallander (Wesepe). Getrouwd, ook al best lang… We hebben samen drie kinderen in de leeftijd 12 tot 17 jaar. Qua hobby’s mag ik graag hardlopen en ik probeer één keer in de week aan bootcamp te doen. Ik ben groot liefhebber van de Yu Man Race, de vroegere StrongManRun. Een parcours van zo’n 21 kilometer met allemaal obstakels. Daar kun je echt je energie in kwijt en dus ook je hoofd leegmaken.”

Je werkt nu ruim drie maanden voor dit mooie bedrijf. Dat was een droom die uitkomt, toch?
“De grap is dat ik niet heb gereageerd op een vacature. Ik ben benaderd door Roland Koerhuis. We zitten samen in de beheercommissie van het wielerpark van CRT Raalte, de Cross-, Ren- en Toervereniging. Dan praat je natuurlijk over van alles en nog wat. Hij weet dat ik een HBO-opleiding cultuurtechniek heb gevolgd op Larenstein en dat ik 24 jaar projectleider ben geweest in de grond-, wegen- en waterbouw. Je mag er dus vanuit gaan dat ik mijn weg wel vind in de aannemerij. Ik was niet echt op zoek naar een andere baan, maar je gaat er toch over nadenken en dan merk je dat je stiekem toch toe bent aan een volgende stap.”

Als bedrijfsleider ben je het eerste aanspreekpunt in de organisatie en de rechterhand van de directie. Welke toegevoegde waarde neem jij mee naar Klink-Nijland?
“Ik heb de inhoudelijke kennis van de branche, neem zeker ook een stukje ondernemerschap mee en kan echt iets toevoegen als het gaat om processen en structuren. Dat offertes bijvoorbeeld tussentijds tegen het licht moeten worden gehouden om te checken of we nog op de goede weg zitten. Het is jammer als we onnodig werk verzetten. Ook vanaf de zijde van de opdrachtgevers wordt verwacht dat we steeds meer gegevens bijhouden en verwerken. Zeker de overheid heeft de wens om als datagestuurde organisatie te gaan werken. Bovendien denk ik een bijdrage te kunnen leveren in het omgevingsmanagement. In mijn rol als projectleider heb ik gemerkt hoe belangrijk het is om goed te communiceren met een wijk waar werkzaamheden plaatsvinden. Als je ze vanaf het begin meeneemt in het hele proces kun je al veel vragen en frustratie weghalen.”

Tot slot, de vraag die vaak aan winnende sporters wordt gesteld: wat gaat er door je heen als je terugkijkt op de eerste drie maanden van een hopelijk lange carrière bij Klink-Nijland?
“Eerlijk gezegd ben ik mijn rol voor een gedeelte nog aan het ontdekken en ik leer elke dag bij. Wat ik erg waardeer, is dat je hier overal gemakkelijk naar binnen kunt lopen. Dat is bij een grote organisatie wel anders en dan bevalt me dit een stuk beter. Ik hoop binnenkort buiten meer mijn gezicht te kunnen laten zien bij onze werken in uitvoering. Met die collega’s kan ik ook prima overweg. Ze zeggen waar het op staat en daar hou ik wel van. We moeten het samen maken.”